بانام و یاد خدا
تلاوت صبحگاه قرآن مجید گذشته از ثوابی که برای آن ذکر شده و حلاوت و شیرینی خاصی که دارد، بعضی مواقع آنچنان با هنگام تلاوت و یا موضوعی که آن هنگام ذهن تلاوت کننده درگیر آن است مطابقت دارد که انسان اگر با نگاهی دیگر به آن بنگرد ، اعجاز قرآن را در تلاوت آن نیز کاملاٌ احساس می کند و این مهم برای این حقیر بارها پیش آمده است ، امروز 22 بهمن است ، روزی که انقلاب اسلامی بر طاغوت پیروز شد و امام راحل آن را یوم الله نامید و من در ادامه ی تلاوت روزانه ام امروز صبح به سوره ابراهیم(ع) رسیدم که انگار پنجمین آیه ی این سوره ، یادآور این روز فرخنده است : و لقد ارسلنا موسی بأیاتنا ان اخرج قومک من الظلمت الی النور و ذکرهم بایام الله ان فی ذالک لأیات لکل صبارشکور « ما موسی را با آیات خود فرستادیم ( و دستور دادیم ) قومت را از ظلمات به نور بیرون آر و « ایام الله » را به آنان یادآوری کن، در این نشانه هایی است برای هر صبر کننده شکر گزار.» قرآن کریم ، ترجمه آیت الله مکارم شیرازی
و در این یوم الله ، ما با دلی پر درد از بعضی مسئولین نابخرد ! اما به عشق اسلام و امام و ولایت ، می آئیم و می خروشیم مثل کارون ! مثل کرخه ! مثل اروند !